Genoeg

Ik had me het einde van het jaar anders voorgesteld… al 6 weken worstel ik met een taaie longinfectie. In combinatie met m’n astma (waar ik al van jongs af aan last van heb) zorgt dat voor hoestaanvallen en benauwdheid. Ik ga maar met kleine stapjes vooruit en soms weer een stapje terug. En dat in voor mij de drukste weken van het jaar. Ik moest bijna alles afzeggen, waaronder het spreken op kerstavond in Mozaiek071. Eén van m’n hoogtepunten van het jaar.

Maar midden in m’n soms schreeuwende frustratie hoorde ik de afgelopen weken telkens dezelfde fluistering: ‘Mijn genade is genoeg voor je. Want juist in jouw zwakheid wordt Mijn kracht zichtbaar’. Eerlijk gezegd werd ik daar niet meteen blij van. Want ik wìl helemaal niet zwak zijn. Ik wil juist sterk zijn, als man, als vader, als vriend, als voorganger. En toch bleef datzelfde vers (2 Korintiërs 12:9) klinken in m’n hart. ‘Mijn genade is genoeg voor je. Want juist in jouw zwakheid wordt Mijn kracht zichtbaar’.

God spreekt deze woorden oorspronkelijk tot Paulus. We weten niet precies waar Paulus mee worstelt. Veel bijbelcommentaren denken dat het een nare oogziekte is. In ieder geval heeft hij er ontzettend veel last van. En smeekt hij God keer op keer om deze ‘doorn in het vlees’ weg te halen. God doet het (nog) niet. En in plaats daarvan verzekert hij Paulus dat juist door deze zwakheid Hij iets van Zijn goedheid en genade en kracht zal laten zien.

Ik wil het niet mooier of dramatischer maken dan het is, maar ik heb deze weken oprecht ervaren dat dat ‘genoeg’ van Gods genade niet maar wat religieuze prietpraat is, maar echt is. Laat me een paar dingen delen waarin ik dat heb ervaren:

Ik ben afhankelijker. Ik ervaar nog meer hoe zwak ik uit mezelf ben en hoe sterk God is. En daardoor ben ik weer meer aan het bidden. Stort ik m’n hart bij Hem uit en probeer ik alles en iedereen in m’n gedachten aan Hem over te geven. Ervaar ik regelmatig een rust en vrede die eigenlijk niet normaal is.

Ik ben misbaarder. Want ook al heb ik 5 weken bijna niets kunnen doen als voorganger, Mozaiek071 ging heerlijk door. Vele fantastische broers en zussen stapten zonder enkel probleem in de gaten die er ontstonden. De wereld draait gewoon door en God doet Zijn ding, linksom of rechtsom. Heerlijk. Dit besef maakt me nederig en ontspannen.

Ik ben bewogener. Door me zelf zo beroerd te voelen besef ik (ook al is het maar een heel klein beetje) hoe dat moet zijn voor mensen die langdurig ziek zijn. Voor mij zijn zij stille helden. Omdat ze ondanks hun pijn en moeite toch volhouden. Mijn goede voornemen is hen nog meer te omringen met m’n gebed en aandacht.

Ik ben dankbaarder. De afgelopen weken heb ik ervaren hoe rijk ik gezegend ben met aandacht en zorg van Linda, familie en vrienden om me heen. Door alle appjes en kaartjes en gebeden voel ik me enorm geliefd. Besef ik hoe goed ik het getroffen heb, hier op een van de meest welvarende en vreedzame stukjes aarde.

Wat het nieuwe jaar ook brengt, gezondheid of ziekte, succes of falen, rust of strijd, dit is mijn hoop, ook voor 2024: Gods goedheid en genade is genoeg voor jou en mij. Meer dan genoeg. Happy New Year!